18-01-2017
Blijf op de hoogte en volg Annemariemarjan
19 Januari 2017 | Zuid-Afrika, Noorder-Paarl
Na een ontbijtje en koffie vertrokken we richting het hoogste punt van het eiland. Dat heet hier " de hooiberg" en is 167 meter hoog en heeft 562 treden. Bij helder weer kun je de contouren van Venezuela zien maar het was helaas wat bewolkt.
Omdat we hier eigenlijk veel aan het werk zijn en de sportkleding maar thuis hebben gelaten, merk je dat de conditie weer even opgeschroefd moet worden.
Naar beneden lopen was wat lastiger. Hand in hand. Irritant hoor, hoogtevrees :-(
Beneden gekomen even wat water gedronken en toen richting the Natural pool in het nationale park Arikok. De krachtige golfslagen hebben een soort van kom geslagen in het gesteente van de kustlijn waardoor je met je snorkel de mooiste vissen kunt zien.
Vanaf de parkeerplaats moesten we echter een uur lopen omdat het pad zeer moeilijk begaanbaar is. Natuurlijk hadden we niet genoeg water en eten bij ons. Slecht voorbereid dus. De wandeling er naar toe ging prima. De wind maakt het aangenaam ookal brandt de zon flink op je huid.
Komen we eindelijk aan, is de zee zo ruig dat het te gevaarlijk is het water in te gaan. Hebben wij weer haha.
Dus aan de stenen vasthoudend met de kop en snorkel onder water, toch nog even een blik opgevangen van de mooie vissen. Inmiddels was het bloody hot en bij de gedachte dat we zonder water en lunch een uur in de brandende zon terug moesten lopen, daar werden we niet echt blij van. Gelukkig waren er daar ook Amerikanen die een duik hadden genomen en terug gingen. En zo mochten we in de jeep met ze mee. Scheurend door de grillige natuur reden we ( dachten we) richting onze auto. We gingen echter totaal de verkeerde kant op en wisten niet meer waar de auto stond. An heeft nog wel een goed richtingsgevoel maar bij mij is dat totaal niet aangelegd. Dus zo reden we door het National Park Arikok met allervriendelijkste Amerikanen die ons beloofden de auto weer terug te vinden. Uiteindelijk na veel omzwervingen waren we weer bij "start". Hoe leuk is het toch weer dat een dag als deze vol verrassingen zit. Je ontzettende aardige mensen tegen komt en je met een blij gevoel op zo'n dag als vandaag terug kunt kijken.
We horen dat de dooi in Nederland weer is ingetreden. Zo jammer....
Prachtige foto's gezien van de rijp aan de bomen.
Liefs van hier,
An en Marjan
-
19 Januari 2017 - 18:22
Paikhana, Pisab:
apke kasse hai?
Neele aasman ke paar jayenge -
21 Januari 2017 - 07:23
Heleen :
Heej collega's,
Wat vliegt de tijd!!
alle verhalen inmiddels gelezen!Superleuk en wat een heerlijkheid!!
Ook de foto's liegen er niet om! Stiekem wel een klein beetje jaloers!
Ach....en die (sommige) slomme domme collega's daar op de SEH, die zouden het hier in NL niet redden moet je maar denken. Mooi dat ze daar blijven en jullie uiteindelijk terug vliegen.
Lekker doen waar jullie goed in zijn, werken en plezier maken!
Dames, geniet er nog even van!
Veel liefs van Heleen
PS:
(en als jullie er aan toe zijn, goede reis naar huis, nog maar even niet aan denken)
-
22 Januari 2017 - 13:00
Christine:
Hahaha, hilarisch!
Ooooh ik zie het zo voor me, helemaal de weg kwijt..
Net als toen met de paarden in het bos bij Staphorst, weet je nog Mar
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley